இராப்பகல் இணையும் இடைவெளியில் சந்தித்தோம்
இருவரும் ஒருவெளியில்
பனிமழை பொழியும் மரக்குடைக்குள்!
உன் விரல் கோர்த்துநடக்கையில்
நம் நிழல்சேர்ந்த வெப்பத்தில்
உயிர்காற்று உருகி
வழித்தெரியாமல் வழிந்தோட காண்கிறேன்!
மயங்கிப்போன மனதை உறங்கவைக்க இன்னும் தேவைப்படுகிறது
இரு கோப்பைகளின் தேனீர்
பால்மழை பொழிகிறாய் பார்வைகளின் பரவசத்தால்...
தேநீரை முந்திக்கொடுத்துவிட்டு உன் முத்தங்களை நிரப்பிக்கொள்கிறது ..
வெற்றுக்கோப்பையல்ல - இது
முத்தங்களின்
மொத்தக்கோப்பை!
கோப்பையெங்கும் நிரம்பிஇருந்தது -உன்
எச்சில்நனைத்தமுத்தங்கள்!
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக